Eelco Runia: cultuurhistoricus,
psycholoog, filosoof en schrijver

Uit de inleiding van Genadezesjes:

[….] Dus schreef ik een stuk. En omdat ik gaandeweg in de geldigheid van mijn verhaal was beginnen te geloven besloot ik mijn stuk naar de krant te sturen. Het leek mij dat mijn situatie verre van uniek was en in een aantal opzichten model stond voor hoe het gesteld is met de Nederlandse universiteiten in het algemeen en de letterenfaculteiten in het bijzonder. En misschien ook enige relevantie bezat voor al die andere non-profitinstellingen waar bestuurders voor een marktconform salaris met de beste bedoelingen het werkplezier van hun ondergeschikten zitten te bederven. Op de donderdag dat mijn stuk af was stuurde ik het naar de NRC – twee dagen later stond het in de krant en brak de pleuris uit.

Dat kwam vooral omdat het College van Bestuur van mijn eigen universiteit in paniek raakte. Nog datzelfde weekend gingen er mails de deur uit waarin mijn faculteitsbestuur geïnstrueerd werd hoe ik het best gemarginaliseerd kon worden […]